YOKLUĞUNDA …

Göç mevsiminde ki kuşun kanatlarında hayallerim,

Uçup gittiler dönülmez diyarlara.

Bir başka bahara kaldı mutluluğum,

İçimde ölmeyen umutlarım.

 

Mavi gök yüzünde pamuk tarlası bulutlar,

Haykırışıma şahittir onlar;

Mevlâ’ya açılmış nasır tutmuş avuçlarım,

Biliyorsun değil mi? 
Sana kavuşmak içindir tüm dualarım.

 

Solgun yüzümde, hüzünlerimin kıvrımları

Anlatır acı içinde geçen yıllarımı,

Suskun dudaklarıma düşmese de sancılar,

Gözlerimde dinmeyen ızdıraplarım saklı.

 

Gece çökmüş bu şehrin sokaklarına,

Yalnızım, gölgem bile yok şimdi yanımda.

Soğuk nedir ki, gelir geçer;

Sevdan ateş olup düşmüşken bağrıma.   

 

Karanlık ve yalnızlık sessiz birer arkadaş,

Sensizliğinin sonucu ise,

Akan iki damla yaş.

Yokluğunu anlatıyorlar,

Yanağımdan süzülürken yavaş yavaş.

 

Boynum bükük, ellerim koynumda.

Yıldızım parlamıyor ama biliyorum orda.

Gün gelir, kara bulutlar diner, puslu geceler biter;

Yine tüm mükemmelliğiyle doğar karşımda.