Köhnemiş duygularımı izinsiz yeşertip
Bahara döndürürsün sandım kışımı.

Fırtınalara gebe hazin gecelerimde,
Vagon yaptım tüttürdüğüm sigaralarımı.

Sensizliğin hicranı ile nemlenirken,
Saatlere köle yeşil gözlerim.
Kursağımda düğümlenip kaldı,
Sitem dolu, yalvarışıma tercüme sözlerim.

Uykuya rest göz kapaklarımın ardında;
Umutla uyanan masum bakışlarım.
Karanlık sokakların, ışıksız kaldırımlarında,
Yankılanıyor dön yar diye haykırışlarım.

Şimdi sensizlik sancılarımın iniltileri,
Kıvrandırıyor beni rutubet kokulu yatağımda.
Hayalin yeterdi eskiden savmaya;
Artık varlığın bile kâr etmiyor, bıçak sırtı ağrılarıma.

Suskunum soğuk camlar ardında,
Görünmez göz yaşlarım kurur yanaklarımda;
Farkında değilsin zalim yar amma,
Tükenmişliğimin uçurumunun kenarında,
Bir beden hazırlanıyor sessizce intihara.

Kemirgen kurtlar istilasında düşüncelerim,
Sonumu bilemiyorum, neylerim.
Dibi görünmez kuyuların içinde biçareyim.
Vicdansız yarin eline kaldım;
Çin işkencesine maruz esiri olmuş yüreğim.