Mevsimi esen rüzgarların, kopan fırtınaların,
Savunmasız gelincik çiçeği kadar yalnızım.
Titriyor yapraklarım;
Yıkıldım, yıkılacağım.
Sen yardım et, can veren Rabbim,
Bu yüke, bu bedenimle nasıl dayanırım.
Döker simdi yağmur, bardaktan boşalırcasına,
Islatır iliklerime kadar,
Islatır yorgun bedenimi...
Son üzerime konan bir uğur böceği idi,
O da terk etti gitti,
Gözleri yaşlı kaldı bu serseri.
Acına merhemim yok, dindirsin sızımı,
Sensiz düşünemiyorum ki yarınımı.
İçime gömmeyi denerim ama,
Bilirim unutamam ki sevdamı,
Ne olur bırakıp gitme,
Aşkına mahkum olmuş bu adamı.
Sen zamanından önce yağan güz yağmuru,
Ben umduğunu bulamamış aşk mağduru.
Ararken solmuş umutlarıma bir damla can suyu,
Sağanak olup yağdın üzerime, dolu dolu.
