YAŞANIR

 

Hayat, doğum ile ölüm arasında ki mesafeyi yaşamaktır;
Yaşam, aldığın nefes kadardır.
Kimine iki kutup arası kadar uzun,
Kimine iki birleşik noktanın oluşturduğu doğru kadar kısa.

Ölüm, her saniye kapını çalabilecek kadar yakındır.
Sonuçta bir gün vakti geldiğinde, tadılacaktır.
Vakit, emanetin sahibine teslim zamanıdır;
Zaman, yazgının son bulduğu andır.
Yazgı, önceden yazılmıştır;
An'ı geldiğinde vukuu bulacaktır.
Ne bir önce, ne bir sonra ...

Ve ... her şey,
Yaşanması gerektiği kadar yaşanır:

Ne bir fazla, ne bir eksik.