Gül, hayatın sana tüm yanlışlarına.
Boş ver, bu an'a kadar yaşanmışlara.
İstemezsek de, böyle kavanoz dipli dünya,
Kimine göre cehennem, kimine göre alem-i rüya.

Mutlu ol, düşünerek aldığın her yudum nefesi,
Kapat geçmişin karamsar siyah penceresini.
Yeni bir güne umutla açıp yelkenlerini,
Unut mazide kalmış teneke parçası hevesleri.

Yarına bak, yine böyle içten gülümseyerek,
Ama bu kez, korkmadan ve titremeyerek.
Hayatını yaşa, özgürlüğün tadını hissederek,
Olan olmuş, biten bitmiş; artık ağlamaya ne gerek.

Neşeli ol, cesur ol; umutla bak yarınlarına.
Endişe ve kaygıyı göm gitsin Nişantaşı'na.
Solmasın gözlerinde ki o müthiş parıldama.
Laleler, sümbüller açsın kırmızı yanaklarında,
İçten bir türkü olsun suskun dudaklarında,
Hayata bir çelme tak, tam yolun başında;
At bütün tasaları, unut yaşananları,
Ne kendinle kavgan olsun, ne de hayatla.