Misket gözlüm yine yoksun
Bir sis bulutuna girip, kayboldun.
Arıyorum umudumu yitirmeden,
Bir gün döneceksin ... Adım gibi biliyorum.
Kendini kandırdığının farkındasın di mi bebeğim?
Artık zikredilmez belki dilinde ismim,
Körelir doyamadığın sevgim,
Unutulur, hatırlanmaz bedenim, cismim ...
Ama bilirim ki,
Ne yürekten silinirim,
Ne de aklından giderim.
Bu gidişler hayra alâmet değil,
Suskunluklarını bilirim, ilk değil,
Keyfin bilir, bence hiç gelme, önemli değil,
Yalnız bil ki,
Bu aşık, o eski aşık değil.
Yoruldum sabahı olmayan kabuslardan,
Her gün yeni bir sürprizle karşılaşmaktan,
Çık artık ne olur, tertemiz dünyamdan,
Sana bahşettiğim sevgimi,
Hak etmiyorsun inan.
Ardına baktığında sana göre,
Yıkık ve üzgün bir adamın,
Perişanlık içinde, yok oluşunu izlemeyi bekledin.
Gün doğumuna kadar sürdü ama senin bu sevincin.
Sende fark ettin.
Hata sen de idi kabul ettin.
Şimdi özür dileyerek, dönmek istiyorsun öyle mi?
Kusura bakma enayi değilim,
Hadi güle güle,
Sen beni çoktan kaybettin.
|
