:: Kalbimin Sesi ...

 

Duygularım var içimde senden bana yansıyan,
Umudum kalbimde sönmemiş, hala parlayan.
Kontrol edemediğim bir güç bu bende,
Sanki içimden fışkıracak bir volkan.

Bak ne diyor iyi dinle şu şarkıyı,
“Unutma ki dünya fani, veren Allah alır canı"
Ben nasıl unuturum seni, can bedenden çıkmayınca”
Nasıl tercüman olmuş, yüreğimin haykırışına.

Yüzünde bir ifade var belirsiz,
Gözlerin dehlizlerde, düşüncelerin yoğun.
Korkarım sonu iyi değil bunun,
Dikkat et bak, ikiye ayrılıyor yolun.

Ayrılık var nedenini bilemiyorum.
Kızma ama, baştan görmüştüm bunu.
Sen gerçekten sevmiyorsun O’nu.
O sevgi çocuk ruhunun bir oyunu.

Ben falcı değilim yüzünden okuyorum,
Bil ki seni ben canımdan çok seviyorum.
Sanma ki kıskandığımdan söylüyorum,
Ta ki, senin kalbinin içini görüyorum.

Seven kalpler bir atar derler,
Sen istersen buna inanma.
Bir gün söylediklerim gerçek olursa;
Sakın ama sakın, şaşırma.

Bir boşlukta kabul ettin değil mi O’nu.
Hiç düşünmeden olabileceklerin sonunu.
Ne zamana kadar sürdüreceksin bu oyunu,
Niyetim değil kapatmak sevda yolunu.

Senin sevinmende, üzülmende şu tatlı huyundan,
Anla işte senin bu çocuk ruhluluğundan.
Zaten seni sevmemin nedeni bundan,
Sen onu bunu bırak, git bildiğin yoldan.

Ama hepten başına buyruk gitme
Tek arkan olan anneciğini de üzme.
Beni de senin gibi annem getirdi bu güne.
Sakın kanlı yaşlar akıtma o yaşlı yüreğine.

Seninle var bir çok ortak yanımız,
Biride söylenenlere hemen kanmamız.
Analardan başka yok doğru konuşanımız,
Onlar bizim canımız, baş tacımız.