YAVRUMA

Ey, benim adını,
Ey, benim yumuk ellerinin tadını bilmediğim!
Ey,benim öpüp; yüzünü kaşını, gözlerinin yaşını
Dudaklarımla silmediğim yavrum!
Belki; o kadar tatlı ki, gözlerin
Rüyasız uykulara benziyor.
Belki; ılık, serin, baharda sulara benziyor.
Belki; yıldızsız geceler gibi kara.
Belki; cevapsız bilmeceler gibi derin.
Benziyor ufuksuz ufuklara.!
Ellerin avucumda, adın dilimin ucunda.
Oğlum Demir, hayır belki kızım Svetlana;
Ne yazık, ne yazık ki, sana
Bir defacık olsun bakamadım,
Gözlerine su gibi, uyku gibi akamadım...
Ey, benim adını,
Ey, benim yumuk ellerinin tadını bilmediğim!
Ey, benim öpüp yüzünü kaşını, gözlerinin yaşını,

Dudaklarımla silmediğim Yavrum.

Kaynak: Nazım HİKMET Temmuz 1939